Na podstawie dostępnej literatury oraz artykułów zamieszczonych na łamach częstochowskich dzienników powstał dział historii miasta Częstochowy, w którym przedstawione zostały najwaøniejsze i najbardziej istotne wydarzenia. Został on podzielony na jedenaście okresów aby ułatwiÊ naw. wszystkim Internautom. _____________________________________________________________________
Kopiowanie, reprodukowanie oraz wykorzystywanie tekstów w całości (bądź ich fragmentów) w innych mediach, bez uprzedniej, pisemnej zgody jest surowo zabronione. Nie bierzemy odpowiedzialności za zamieszczone przez nas informacje oraz za decyzje i konsekwencje jakie Odwiedzjący podejmą na ich podstawie. Na podstawie dostępnej literatury oraz artykułów zamieszczonych na łamach częstochowskich dzienników powstał dział historii Częstochowy, w którym przedstawione zostały najwaøniejsze i najbardziej istotne wydarzenia. Mamy nadzieję, øe nasz serwis jest dobrym niezależnym źródłem wielu informacji i będzie stanowił kompendium wiedzy o Częstochowie dla wszystkich internautów. Ostatnia modyfikacja: 2018.10
1220-12-25 Nazwy "Częstochowa" i "Częstochówka" po raz pierwszy pojawiły się 25 grudnia 1220 roku w dokumencie biskupa krakowskiego Iwona Odrowąża, zatwierdzającym dziesięciny na rzecz klasztoru kanoników regularnych laterańskich we Mstowie. W piśmie padły nazwy dwóch odrębnie rozwijających się osad, położonych w diecezji krakowskiej: • Częstochowy, osady założonej prawdopodobnie u schyłku XI wieku, położonej nad rzeką Wartą, na skrzyżowaniu szlaków komunikacyjnych wiodących z Krakowa przez Kłobuck, Krzepice, Wieluń do Kalisza i Poznania • Częstochówki, osady usytuowanej u podnóża Wzgórza Jasnogórskiego
1356-08-24 Tego dnia Częstochowa otrzymała od króla Kazimierza Wielkiego przywilej lokacyjny na prawie średzkim. Korzystając z tego przywileju, kmiecie częstochowscy zostali sołtysami osad natomiast ich mieszkańcy zostali zwolnieni od wszelkich, należnych królowi opłat, danin i robocizn na okres dwudziestu lat. Od tego dnia Częstochowa zaczęła nabierać znaczenia. Rozwijała się głównie dzięki dogodnemu położeniu na skrzyżowaniu ważnych szlaków handlowych, odbywającym się tu targom i prawu do pobierania myta. Dwa tygodnie później 7 września 1356 roku w Chęcinach został wystawiony wójtowi Janowi Scholi dokument w którym nadano przywilej założenia wsi Wyczerpy położonej niedaleko Częstochowy. Przewidywał on obowiązek świadczenia wójta i włościan wspomnianej wioski w razie gdy do Częstochowy miał przyjechać król Kazimierz Wielki.
1370 Częstochowa za sprawą Ludwika Andegaweńskiego-Węgierskiego dostała się wraz z ziemią wieluńską, ostrzeszowską, starostwem krzepickim i olsztyńskim oraz dobrami bobolickimi jako lenno księciu Władysławowi Opolczykowi, synowi Bolesława II. Wkrótce po objęciu przez niego tutejszych terytoriów Częstochowa otrzymała prawa miejskie.
1377-05-03 Dokument z 3 maja 1777 roku, w którym książę Władysław Opolczyk nadał hutę żelaza dwóm braciom, mistrzom kuźniczym Jaśkowi i Niczkowi upewnił, że huty częstochowskie należały do najstarszych w kraju a Częstochowa była już miastem i istniało w tym czasie wójtostwo częstochowskie. Pierwszym wójtem został Hanko Gerlach.
1382-08-09 Przy dawnym kościele parafialnym pod wezwaniem Najświętszej Marii Panny został ufundowany klasztor ojców paulinów sprowadzonych tu z Węgier. Parafia ta została przeniesiona wówczas do kościoła filialnego pod wezwaniem św. Zygmunta w Częstochowie. Władysław Opolczyk hojnie uposażył klasztor. Jego nadania obejmowały między innymi: dwie wsie Starą Częstochowę (Częstochówkę) i Krowodrzę (dzisiejszą Kawodrzę) oraz hutę żelaza z sadzawką i folwarkiem, które były położone w pobliżu klasztoru.
1384-07-30 Władysław Opolczyk ofiarował klasztorowi paulinów sprowadzony z Bełza na Rusi w 1382 roku Cudowny Obraz Najświętszej Marii Panny, otaczany wielką czcią. Rosnąca sława Cudownego Obrazu Matki Boskiej sprawiła, iż klasztor stał się celem coraz liczniejszych pielgrzymek wiernych, a także miejscem składania cennych darów wotywnych. W tym czasie rozpoczęto rozbudowę kościoła na Jasnej Górze. Rok później na mocy dokumentu wystawionego przez Władysława Opolczyka dokonano wytyczenia granic pomiędzy miastem, a posiadłościami rozbudowanego klasztoru.
