strona główna
   Informator Miasta  >>
• Strona Główna
• Historia Częstochowy
   Przewodnik z 1909 roku
Przewodnik po Częstochowie z 1909 roku | www.staraczestochowa.pl
• Przedmowa • Rys geograficzny • Rys historyczny    a) Pielgrzymki Królów Polskich    b) Rys historyczny miasta    c) Rys historyczny Jasnej Góry • Jasna Góra i Kościoły • Dział statystyczny • Pielgrzymki do Jasnej Góry • Handel i Przemysł • Okolice Częstochowy    a) Kłobucko    b) Krzepice    c) Olsztyn    d) Potok Złoty    e) Kruszyna    f) Gidle    g) Święta Anna    h) Mstów • Dział Informacyjno-Adresowy • Spis ilustracyi
   Na starej pocztówce  >>
• Jasna Góra • Wystawa 1909 • Kościół św. Barbary • Kościół św. Zygmunta • Obrazkowa • Dworzec PKP • Droga krzyżowa • Aleja NMP • Ulica Dojazd • Baumert • fabryka, przemysł • dom Frankego • Częstochowa, długie adresy • Pokaż wszystko
   Na starej fotografii  >>
• Jasna Góra • Kościół św. Barbary • Budowa Nowej Wieży • Dworzec PKP • Droga krzyżowa • Pokaż wszystko
   Poczta Polska  >>
• Pokaż wszystko
   Z kart historii  >>
• Pradawna Częstochowa • Kasztelania Miromira • Dzieje częstochowskiego Browaru • Pierwszy Sejmik w Częstochowie • Węgierska Jesień 1956 • O Częstochu i Starej Górze • Jak wyglądał Częstoch? • Czy znajdź skarb Częstocha? • Dom Częstocha • Pofabryczna Częstochowa • Odkrycie na Jasnej Górze • Upadek Powstania w 1944 roku • Po Powstaniu Warszawskim • Pokaż wszystko
   Jan Paweł II  >>
   Mapa Serwisu  >>

Strona 1 z 77     
1  2  3  4  5 ...  77       następna wiÍcej


 1462 | Częstochowa po Powstaniu Warszawskim 1944

Mijająca, już 64., rocznica Powstania Warszawskiego skłania jak zawsze do refleksji. Co więcej, dla wielu mieszkańców Częstochowy i regionu wydarzenia lata i jesieni roku 1944 są bardzo bliskie, a ich przemyślenia są pogłębione zarówno własnymi doświadczeniami, jak i przeżyciami, które na trwałe wpisały się w element duchowo- materialnej wspólnoty obu miast.

Ciekawe jest, a wręcz intrygujące, jak realnie zmalała odległość z Warszawy do Częstochowy w momencie, kiedy obie stolice, ta administracyjna i ta „duchowa”, zniewolone siłą hitleryzmu w nadzwyczajny sposób postanowiły połączyć swe losy we wspólnym oporze i pielęgnowaniu idei wolnościowych. Związki Warszawy z Częstochową nabrały szczególnego wymiaru właśnie po upadku Powstania Warszawskiego.

Wtedy, na przełomie 1944/1945 r., do Częstochowy ze zrujnowanej Warszawy przybywały zarówno osoby indywidualne (ocaleni powstańcy, ludność pochodzenia żydowskiego i uciekinierzy z obozu przejściowego w Pruszkowie), jak i specjalne transporty kolejowe, które w drodze w „nieznane”, zazwyczaj do Rzeszy, zatrzymywały się w naszym mieście. Ogrom tego eksodusu z oczywistych względów jest trudny do oszacowania, jednak na podstawie zachowanych dokumentów, tj. źródeł pamiętnikarskich i relacji świadków, przyjmuje się liczbę ok. 20 tys. ludzi, mieszkańców Warszawy i okolic, którzy bezpośrednio po upadku Powstania „przeszli” przez Częstochowę. Liczba ta wydaję się być wiarygodną i rzeczywiście odzwierciedlającą nie tylko fakt pobytu „warszawiaków” w Częstochowie dłużej niż jeden dzień, ale w swej matematyczno-statystycznej precyzji obejmuje różne formy pomocy, której mieszkańcy stolicy doświadczyli ze strony mieszkańców Częstochowy bądź różnego rodzaju organizacji czy instytucji, nie tylko charytatywnych, funkcjonujących na terenie miasta.

Na ich potrzeby uruchomiono dwa szpitale, ambulatoria i punkty żywieniowe. Z kolei warszawskie dzieci, wśród nich wiele sierot, kierowano na koszt magistratu do miejskiego ośrodka wczasowego w Kłobukowicach (ok. 500 dzieci). W Częstochowie funkcjonowała też tajna Szkoła Główna Handlowa (najpierw w konspiracji, a następnie do lipca 1945 r. już jawnie), Uniwersytet Ziem Zachodnich (Uniwersytet Warszawski), pracowali również naukowcy z Uniwersytetu Warszawskiego. To w Częstochowie Antoni Zębik skonstruował jedyną działającą w okupowanej Europie foniczną radiostację – słynną „Błyskawicę”, która nie tylko przekazywała strategiczne informacje, ale także niosła nadzieję i pociechę, o czym wielu zapomina, aż do „65. dnia Powstania”.

Pomoc częstochowian dla powstańców przybrała też charakter zbrojny. W pierwszych dniach sierpnia wyruszyła z Lasów Złotopotockich pod Częstochową grupa dwustu partyzantów, którzy w ramach akcji „Zemsta” sforsowali Pilicę, dotarli pod Końskie, by tam 25 sierpnia 1944 otrzymać rozkaz gen. Tadeusza Bora-Komorowskiego o przerwaniu akcji. Prócz powyższych form wsparcia, z częstochowskich fabryk pozyskiwano materiały do produkcji broni i naboi, wykorzystywanych w czasie Powstania Warszawskiego. Być może, że prócz ważnych względów strategicznych (bliskość Krakowa – stolicy Generalnej Guberni i Radomia – stolicy dystryktu, centralne położenie miasta, dobra sieć kolejowa), to właśnie „Obecność” Czarnej Madonny, nadzwyczajna życzliwość częstochowian i solidaryzm międzyludzki ostatnich dni wojny wpłynęły na decyzję ostatniego komendanta AK gen. Leopolda Okulickiego o przeniesieniu komendy Głównej Armii Krajowej (AK) do Częstochowy.
Oprócz Komendy Głównej AK do Częstochowy przeniosła się również Komenda Główna Narodowych Sił Zbrojnych (NSZ). Co ciekawe, w tych ostatnich miesiącach wojny „pod Jasną Górą” ożywioną działalność prowadził też wywiad sowiecki i Armia Ludowa (AL). W wyniku do dzisiaj nie wyjaśnionych okoliczności w Częstochowie w jednym z domów przy ulicy Bocianiej został zastrzelony Komendant Główny NSZ Stanisław Nakoniecznikow.

W Częstochowie gen. Okulicki podjął szereg ważnych decyzji dla wzmocnienia pozycji AK oraz opanowania przejściowego kryzysu, który przeszedł przez organizację po upadku Powstania Warszawskiego. Tutaj wreszcie 19 stycznia wydał rozkaz rozwiązania AK.
Wydaje się, że Częstochowa i częstochowianie stanęli na wysokości zadania, i po upadku nadziei wiązanych z Powstaniem Warszawskim zdali egzamin z patriotyzmu. Potwierdzają to jednoznacznie wypowiedzi ludzi ze sztabu Komendy Głównej AK: ostatniej sekretarki i łączniczki gen. Okulickiego – Janiny Konopackiej, szefa sztabu Janusza Bokszczanina, płk. Jana Rzepeckiego, kpt. Kazimierza Moczarskiego czy szefa Kedywu płk. Jana Mazurkiewicza, ale także uciekinierów ze skazanej na śmierć stolicy: Zofii Kossak-Szczuckiej, Stefana Wiecheckiego oraz Mirona Białoszewskiego. Zresztą wielu warszawiaków na długo pozostało w Częstochowie, a liczni związali z miastem swoje losy na zawsze.

zródło Gazeta Częstochowska
autor: Sławomir Maślikowski 


Kategoria: Wszystkie
1  Miasto pamięta o Tadeuszu Gierymskim
9 czerwca minęła 90. rocznica urodzin związanego z Częstochową poety. Tadeusz Gierymski urodził się w Płońsku w 1928 roku. Był poetą, prozaikiem, odkrywcą talentu poetyckiego Haliny Poświatowskiej. Jako poeta debiutował w 1955 roku w ,,Tygodniku Powszechnym”.
 
2  Historia Lwowa z Perspektywy Częstochowy
8 czerwca w Ośrodku Promocji Kultury „Gaude Mater” odbyła się promocja książki „Częstochowa a obrona Lwowa” pod redakcją Ryszarda Stefaniaka oraz Rafała Piotrowskiego. Publikacja zostanie przekazana do częstochowskich szkół. Rozstrzygnięto też konkursy organizowane pod hasłem ,,Częstochowa o wolność i niezawisłość”.
 
3  Od warszawskich manifestacji po pielgrzymki do Częstochowy
W 150 rocznicę wybuchu Powstania Styczniowego.
 
1  2  3  4  5 ...  77       następna wiÍcej1  2  3  4  5 ...  77       następna wiÍcej
wszelkie prawa zastrzeżone, www.simis.pl



   Informator Miasta  >>
• Pieczec Wladyslawa, ksiecia opolskiego, wielunskiego z dokumentu fundacyjnego Klasztoru Jasnogorskiego wystawionego przez ksiecia Wladysława Opolczyka w Czestochowie 9 sierpnia 1382 roku.
• Dokument z dnia 31 lipca 1778 roku w którym Stanislaw August, krol polski, transumuje i zatwierdza akty swoich poprzednikow.
• Historia Czestochowy
• Historia Czestochowy
• Historia Czestochowy

Poprawny CSS!   Valid XHTML 1.0 Transitional