Z największą przyjemnością przedstawiamy Pierwszy Przewodnik po Częstochowie i Okolicy z 40-ma ilustracyami planem miasta Częstochowy i Mapą Okolic wydawnictwa Polskiego Towarzystwa Krajoznawczego z 1909 roku. Informujemy, że Redakcja Serwisu celowo zmieniła kolejność oraz składnie poszczególnych, przypadkowych zdaÒ dlatego prosimy o nie kopiowanie poniższych informacji. _____________________________________________________________________
Kopiowanie, reprodukowanie oraz wykorzystywanie tekstów w całości (bądź ich fragmentów) w innych mediach, bez uprzedniej, pisemnej zgody jest surowo zabronione. Nie bierzemy odpowiedzialności za zamieszczone przez nas informacje oraz za decyzje i konsekwencje jakie Odwiedzjący podejmą na ich podstawie. Na podstawie dostępnej literatury oraz artykułów zamieszczonych na łamach częstochowskich dzienników powstał dział historii Częstochowy, w którym przedstawione zostały najważniejsze i najbardziej istotne wydarzenia. Mamy nadzieję, że nasz serwis jest dobrym niezależnym ºródłem wielu informacji i będzie stanowił kompendium wiedzy o Częstochowie dla wszystkich internautów. Ostatnia modyfikacja: 2013.09
Janitoryum Wychodząc z kaplicy Matki Boskiej g≥ównemi drzwiami, wchodzimy do czworobocznego krużganka, zwanego Janitoryum, ozdobionego 14- ma stacyami Męki PaÒskiej. Są tu dwa duże obrazy, jeden przedstawia epizod z życia Estery, córki Mardocheusza, znany z historyi Starego Testamentu; drugi- sprowadzenie zw≥ok św. Paw≥a do Węgier. Z Janitoryum prowadzą na dziedziniec klasztorny dwoje drzwi. wścianie naprzeciw nich znajduje się pomnik z napisem: "Na pamiątkę pochowania kości Xięży Braci i Dobrodziejów Zakonu św. Paw≥a Pustelnika. d. 13 pażdziernika 1835 r. na tem miejscu". Szczątki cia≥ zebrane by≥y z grobów kościelnych i przy uroczystem nabożeÒstwie z≥ożone tutaj, u stóp Maryi. Przy mniejszych drzwiach, prowadzących do kaplicy Matki Boskiej z prawej strony (naprzeciwko o≥tarza Pana Jezusa) w temże Janituryum znajduje się drugi pomnik z czarnego marmuru. Pomnik ten wzniós≥ dla siebie Wojciech Kazimierz z Kurozwęk MęciÒski. Zakrystya Zakrystya i znajdujący się w niej o≥tarz św. Wac≥awa wybudowane by≥y z dochodów klasztornych i poświęcone przez Ludwika Stempkowskiego, biskupa HeliopolitaÒskiego w 1653 r. Piękna ta sala 34 ≥okcie d≥uga i 17 szeroka, ozdobioną jest s≥abego pędzla malowid≥ami, przedstawiającymi czterech Ewangelistów i obrazami z życia pustelniczego św. Antoniego i św. Dympfny. Z zakrystyi jest wejście do skarbca, w którym mieści się wiele pięknych, drogocennych i ciekawych pamiątek. Opis skarbca szczegó≥owy, ozdobiony kilkudziesięciu ilustracyemi znajdzie czytelnik w osobnej książeczce, wydanej staraniem ks. Admaczyka, redaktora "Dzwonka Częstochowskiego". Z Janitoryum prowadzą drzwi na korytarz klasztorny. Na tym korytarzu porozwieszane są duże obrazy, przedstawiające wizerunki papieży, królów węgierskich i królów polskich.
Prócz tych obrazów znajdują się portrety zakonników Paulinów węgierskich z XI wieku, a na korytarzach prowadzących do cel Ojców- malowid≥a (rodzaj portretów), s≥abej roboty, ilustrujące zdarzenia z życia niektórych cz≥onków zgromadzenia. Refektarz Refektarz- piękna obszerna sklepiona sala, wybudowana by≥a dla sprawowania w niej godów weselnych króla Micha≥a Wiśniowieckiego, którego ślub z Eleonorą, arcyksiężniczką austryacką, odby≥ się na Jasnej Górze 27 lutego 1670 roku. Sala ta s≥uży za jadalnię dla zakonników, w niej także podejmowani bywają znakomitsi goście. Sala Rycerska Po wschodach wchodzimy do wspania≥ej Sali Rycerskiej. Salę zdobi dziewięć dużych obrazów, przedstawiających historyczne zdarzenia z życia klasztoru Jasnogórskiego. Kolorowe reprodukcye tych obrazów i szczegó≥owy opis ich treści znajdzie czytelnik w osobnem wydawnictwie p.t. "Obrazy w Sali Rycerskiej" przez ks. J. Adamczyka, redaktora "Dzwonka Częstochowskiego". Oprócz tych znajduje się tutaj jeszcze wiele portretów wydatniejszych zakonników. Portrety i życiorysy tych znakomitych mężów można znaleºć także w osobnym dzie≥ku, wydanem przez ks. J. Adamczyka, pod tytu≥em "Wizerunki Dostojników Duchownych". Sala ta s≥uży≥a dawniej do dysput teologicznych. Przed istniejącym tutaj o≥tarzykiem odprawiane bywa≥y nabożeÒstwa dwa razy w roku: 7 marca, w dzieÒ św. Tomasza z Akwinu, jako patrona teologii, i 25 listopada, w dzieÒ św. Katarzyny, patronki. Biblioteka Biblioteka znajduje się na pierwszem piętrze gmachu klasztornego. Wejście do niej przez korytarz z Sali Rycerskiej. Po pożarze w 1690 roku wkrótce odbudowaną zosta≥a przez księdza Albina DworzaÒskiego i księdza Ksawerego Rotera. Na jej odbudowanie ≥oży≥ wiele ksiądz MoszyÒski, prowincya≥ zakonu. W następnych latach odmalowa≥ ją ksiądz Anastazy KiedrzyÒski. Tutaj, jako w przybytku nauki, przedstawiono postacie świętych, którzy się odznaczyli na polu nauki, a także postać pogaÒskiej bogini mądrości- Minerwy.
Brat zakonny Grzegorz Woºniakowski wykona≥ przepiękne orzechowe inkrustowane szafy, futera≥y i sto≥y w 1739 roku. Sto≥y te chcieli zabrać do Berlina Prusacy; ponieważ są tak duże, że ani drzwiami, ani oknami wynieść ich jednak nie można, nie chcąc tedy burzyć muru, pozostawili je na miejscu. Duże drewniane futera≥y, wyrobione w kszta≥cie książek, s≥użą do zachowania książek. Ca≥y księgozbiór podzielony jest na 18 oddzia≥ów, każdy innego rodzaju książki zawierający. Z pomiędzy wielu cennych dzie≥ tutaj się znajdujących, pierwsze miejsce należy się ustawie bractwa RóżaÒcowego z początku XVII wieku. Książka ta nosi tytu≥: "Liber Confraternitatis S. Angeli Custodis propter nobiliores personas, Anno 1625". Jest to dar Miko≥aja Radziwi≥≥a, zwanego Sierotką, w niej mieszczą się podpisy zapisujących się do Bractwa. W≥adys≥aw królewicz pierwszy umieści≥ w niej swe imię, potem Zygmunt III, żona jego Konstancya i ca≥a rodzina królewska. Widzimy dalej podpisy biskupów, senatorów, różnych znakomitych osób z kraju i zagranicy, a także mieszczan i kmieci.